1. O abode whose ruins do not decay
Your ruins are too lofty to decay
١. يا منزلاً لم تبل أطلاله
حاشا لأطلالك أن تبلى
2. I did not cry for your ruins
But I cried for my life in you as it passed
٢. لم أبك أطلالك لكنني
بكيت عيشي فيك إذ ولى
3. And life is what makes a young man weep
The sorrowful must find solace
٣. والعيشُ أولى ما بكاهُ الفتى
لا بد للمحزون أن يسلى