1. I weep for those who dwell in lofty halls
Beneath which rivers flow;
١. أَبكي الَّذينَ تَبوأوا الغُرَفَ العُلى
فَجَرَت لَهُم مِن تَحتِها الأَنهارُ
2. I weep for my own fate, not theirs,
Where patient souls forego.
٢. أَبكي لِنَفسي لا لَهُم أَبكيهِمُ
لا صَبرَ حَيثُ تَعارُفُ الأَبرارِ